اهداف:

مراقبت از سالمند، بخش مهمي از وظايف حرفه اي پرستار است. در برخي از مطالعات گزارش شده است که دانشجويان پرستاري نسبت به سالمندان و مراقبت از آنها نگرش منفي داشته و تمايلي براي انتخاب محيطهاي مراقبت از سالمندان در آينده شغلي خود ندارند. همچنين اعتقاد بر اين است که تجارب باليني روي نگرش به سالمندان اثر مي گذارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير مراقبت از سالمند بر نگرش دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشکي کاشان نسبت به سالمندان انجام شد.

مواد و روش ها:

اين پژوهش از نوع مداخله اي است که در آن تعداد 59 دانشجوي سال چهارم پرستاري مورد پژوهش قرار گرفتند. نمونه گيري با روش آسان انجام شد. دانشجويان ترم 8 (32 نفر) در گروه کنترل و دانشجويان ترم 7 (27 نفر) در گروه مداخله قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد، سپس در گروه مداخله، يک برنامه 10 روزه مراقبت از سالمند اجرا شد. يک روز پس از روز دهم، پس آزمون از هر دو گروه انجام شد. جهت بررسي نگرش دانشجويان از پرسشنامه KAOP استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، t زوج، ANOVA، chi-square و ازمون دقيق فيشر در نرم افزار SPSS11.5 تجزيه و تحليل شد.

يافته ها:

در پژوهش حاضر، 40.7% از دانشجويان مرد و 59.3% زن بودند. ميانگين نمرات نگرش دانشجويان در دو گروه کنترل و مداخله در ابتداي مطالعه تفاوت معني داري نداشت (0.62=P). ميانگين نمرات نگرش در گروه مداخله در ابتداي مطالعه 118.18 و در انتهاي مطالعه 119.62 بود (0.62=P). همچنين ميانگين نمرات نگرش در گروه کنترل در ابتداي مطالعه 119.4 و در انتهاي مطالعه 125.37 بود (0.01=P).

نتيجه گيري:

برنامه مراقبت 10 روزه از سالمندان، تاثير محسوس و معني داري بر نگرش دانشجويان پرستاري به سالمندي نداشت، درحاليکه گردش يک روزه در سراي سالمندان با بهبود نگرش به سالمندي همراه بود. احتمالا شرايط نگهداري سالمندان بر چگونگي تغيير نگرش تاثير داشته است. مطالعه بيشتر در اين زمينه پيشنهاد مي شود.
 
كليد واژه:

مراقبت، سالمند، نگرش، دانشجوي پرستاري